Kwetsbaarheid als weg naar authenticiteit.

Deel 2 van de miniserie: ‘Frustratie als toegangspoort naar geluk.’

Het verlangen naar bevrijding

Je kan jezelf trainen om van tegenslag een kans te maken. Om m.a.w. het goede te ont-dekken in moeilijke situaties.

Dat vereist enige discipline. Meestal kunnen we die pas opbrengen als we voldoende gemotiveerd zijn.

Een mens moet het bij wijze van spreken eerst hebben gehad met zijn ‘lijden’. Het is pas dan dat we klaar zijn om te onderzoeken wat werkelijk bevrijding geeft.

Emotionele pijn wordt dan een hefboom voor persoonlijke groei.

Meer nog, het is zelfs een vereiste voor die persoonlijke ontwikkeling. Want paradoxaal genoeg lijkt ons lijden de enige toegangspoort naar bevrijding. Als alles goed gaat, hebben we natuurlijk helemaal geen behoefte aan verlichting van wat ons bezwaart.

Kwetsbaarheid als een pad naar echtheid.

Stel, je zit in een situatie waarin je de grond van onder je voeten voelt wegzakken. Je lief gaat dood of je hebt net een vreselijke diagnose gekregen van je dokter, of je wordt ontslagen op de job van je leven, of…

Het vereist dan best enig vertrouwen in jezelf en in de wereld om ook maar enigszins te kunnen geloven dat je er iets bij te winnen hebt. En vertrouwen is niet meteen iets waar we bol van staan wanneer we ons in een kwetsbare positie bevinden.

 

Toch is het net die kwetsbaarheid die een weg kan zijn naar kracht, naar vertrouwen en naar echtheid.

Daarbij is het cruciaal om er niet van uit te gaan dat de afwezigheid van moeilijke emoties, een vereiste is voor geluk.  

Je kwetsbaarheid toelaten wil zeggen dat je je moeilijke emoties omarmt i.p.v. ze weg te duwen. Ze zijn nl. echt en als je ze ontkent, ontken je een deel van jezelf.

Je camoufleert op zo’n moment als het ware je authenticiteit. Als je ze simpelweg kan ontvangen zonder ze te verstoten, geef je jezelf de boodschap dat je ze waardig kan dragen.

Dat is dan weer iets om fier op te zijn. Want laten we eerlijk zijn, velen onder ons gaan liever lopen van hun verdriet.

 

Toegeven dat je ook een kwetsbaar wezen bent, getuigt in deze tijden van een dappere aard. We leven nu eenmaal in een maatschappij waarin een zekere nadruk ligt op ‘uitpakken met onze successen’. Rondlopen met verdriet is dan niet meteen ‘sexy’.

Je hoeft er natuurlijk niet mee te koop lopen. Niet iedereen hoeft persé te weten hoe het met je emotionele leven is gesteld.

Het is wel raadzaam waakzaam te zijn om niet te vergroeien met het ‘alles is goed met mij’-masker wanneer het niet zo denderend gaat. Het is een goede zaak dat we dit kunnen opzetten als het nodig is. De valkuil bestaat echter dat we er gevangene van worden.

Draag jij het masker of gaat het met jou aan de haal?

Als we gaan geloven dat dit masker ook is wie we moeten zijn, geraken we ver van huis. We ontkennen dan dat het ook eens wat minder met ons mag gaan.

Dat heeft consequenties. Ten eerste zetten we onze authenticiteit op het spel. Maar we geven zowel onszelf als de ander eveneens het signaal dat we altijd ‘flink en sterk’ moeten zijn.

 

Dit impliceert de onderliggende gedachte dat we ons als een ‘supermens’ moeten gedragen. Dat is jammer want we ontnemen onszelf zo de toestemming om gewoon ‘mens’ te zijn. Terwijl dat mens-zijn net hetgeen is wat ons allen ook verbindt.

Er schuilt veel kracht in de erkenning dat -net als onze vreugde- ook onze pijn iets is wat we als mensheid delen.

Waarom het dan niet samen dragen? Er kunnen zijn voor elkaar is een belangrijke hoopgever. Troost is een gepaste respons op verdriet. Het geeft soelaas te weten dat je pijn begrepen wordt door je omgeving. Zo komen we er sneller door.

Als we ons steeds maar sterk te houden onthouden we ons hiervan. Maar eigenlijk is het fundamenteel voor onze heling.

Mild zijn voor je pijn is niet hetzelfde als soft zijn en je wentelen in je eigen drama.

Als we zachter worden met ons eigen leed, dan geven we de ander bovendien onrechtstreeks de toestemming om zelf ook milder om te gaan met het eigen lijden. Dat is een win-win!

Wijze boeken zijn van onschatbare waarde.

Hier mijn keuze van boeken die verband houden met het thema van dit artikel. Ik wens je alvast veel leesgenot! 

De kracht van kwetsbaarheid. Heb de moed om niet perfect te willen zijn.’

Het boek leest als een krachtig pleidooi om onze kwetsbare kanten te omarmen.

Of het nu om werk, relaties of opvoeding gaat: het is eng en moeilijk om je kwetsbaar op te stellen, maar het is nog veel moeilijker om het niet te doen en jezelf af te blijven vragen: wat als ik het wel had geprobeerd?

Je kan het hier kopen. 

In ‘Krachtige zelfcompassie’ spoort Kristin Neff je aan om jezelf te geven wat je nodig hebt om mentaal, emotioneel en fysiek vervuld te worden – en om jezelf te motiveren je doelen te bereiken of de nodige veranderingen door te voeren.

Je kan het hier kopen.